یک عدد بچه فنچ انسانی

گیرم که ؟


گیرم که در باورتان به خاک نشسته ام ؛

و ساقه های جوانم از ضربه های تبرهاتان

 زخم‌دار است ، با ریشه چه می کنید؟

گیرم که بر سر این بام،بنشسته در کمینِ پرنده ای

پرواز را علامت ممنوع می زنید،با جوجه های نشسته ی در آشیانه چه می کنید؟

گیرم که باد هرزه ی شب‌گرد،

با های و هوی نعره ی مستانه در گذر باشد،

با صبح روشنِ پُرترانه چه می کنید؟

گیرم که میزنید،گیرم که میبُرید،گیرم که میکشید

با رویش ناگزیر جوانه چه می کنید؟

 /شهریار دادور

  • ۱ پسندیدم
    • کاف کاف
    • شنبه ۱۰ آذر ۹۷

    دنیا

    اصولا دنیا مثل اون ادمی میمونه که تو یه مسابقه رقیبته و داره تمام تلاششو میکنه تا تورو بزنه زمین ، همه ادما تو زندگیشون هزار بار زمین خوردن ، اما سوال اینجاست چرا با وجود اینکه زمین میخوریم بلند نمیشیم ؟ 

    یعنی همیشه وقتی آدماییو میدیدم که میگفتن دیگه نمیتونیم ، دیگه نمیکشیم و فلان همون لحظه تو ذهنم میومد که واقعا چطور میشه انقدر راحت عقب کشید ؟ البته که من جای اون ها زندگی نکردم و نمیتونم قضاوتشون کنم  ولی هیچوقت نباید نسبت به سختی ها کم اورد

    سن و سالی ندارم ، تجربه ای هم ندارم اما تو زندگی خودم به این رسیدم که اگر وقتی خوردی زمین بلند نشی ، اگر بلند نشی و خاک های روی لباستو پاک نکنی ، اگر لباساتو پاک نکنیو به راهت ادامه ندی ... دنیا هیچوقت هیچوقت هیچوقت منتظرت نمیمونه !

    زندگی خوشگلتر از این حرفاس که بخوای انقدر راحت از دستش بدی ، پس آسون بگیر تورو به خدا

    و البته که در کنار همه این اتفاقات گاه گاهی هست که خسته میشیم ولی دقیقا همون موقع اس که باید به همین آیه خودمون و دلگرم کنیم که میفرماید :

    | اِنّ مَعَ العُسْرِ یسْراً | 

    [ نفرمود که بعد از هر سختی آسانیست ، نگفت که قبل از هر سختی اسانی است ، بلکه فرمود : با هر سختی آسانیست ، پس چی از این دلگرم کننده تر واقعا؟


    // به حکمتش دل بسپار . 


  • ۰ پسندیدم
  • ۱ نظر
    • کاف کاف
    • دوشنبه ۵ آذر ۹۷